2 May : Battle of Hogwarts

2 Μαιου. Αν δεν εχεις χαθει μεσα στις απιστευτες σελιδες του κοσμου της μαγειας,που ξεδιπλωνεται μπροστα στα ματια μας μεσα απ τις λεξεις της J.K.ROWLING που με τοση αγαπη εχει δημιουργησει,αν δεν εχεις ξενυχτησει διαβαζοντας τα εκπληκτικα αυτα βιβλια (7),αν δεν εχεις κλαψει σαν να εχασες ο,τι πιο πολυτιμο στον κοσμο στο τελευταιo επικο βιβλιο,τοτε αυτη η ημερομηνια δεν σημαινει τιποτα για σενα.Σημαινει ομως για εμας! Για ολους εμας που μαθαμε τι σημαινει απωλεια,για ολους εμας που χασαμε ανθρωπους που λατρεψαμε σε μια στιγμη που δεν το περιμενε κανεις,για ολους εμας....
Μπορω να συνεχισω..ομως δεν θελω..γιατι ο καθενας μας ξεχωριστα γνωριζει μεσα του αν αφησει την καρδια του να του πει,τι εχασε..

Παρολλο που η μαχη αναμεσα στο καλο & στο κακο ειναι απο μονη της μια συγκλονιστικη ειδηση,εγω δεν θα σταθω εκει. Θα σταθω στα αδικοχαμενα θυματα.. Και πιο συγκεκριμενα θα σταθω στο θανατο του Φρεντ που πεθανε τοσο αδικα ,που με εκανε να κλαιω για ωρες ουρλιαζοντας σιωπηρα πανω απο μια σελιδα. Που τωρα πλεον,ο διδυμος αδερφος του μεγαλωσε μονος,που αυτη εικονα δεν θα ειναι ποτε πραγματικη.

Επειτα εχουμε τον Σεβερους Σνειπ,εναν χαρακτηρα που αγαπησα με την πρωτη ματια,που ερωτευτηκα των φωνη του και το σκοτεινο βλεμμα του. Εναν χαρακτηρα που μας ξαφνιασε στο τελος με τον πιο ομορφο τροπο.

Εναν χαρακτηρα που χαθηκε αδικα.. 

Και φυσικα δεν θα μπορουσα να μην αποφερω φορω τιμης σε εναν χαρακτηρα που ζουσε με τον φοβο μην χασει τον εαυτο του, Εδω να πω πως ο λυκανθρωπος Ρεμους Λουπιν ειναι ο καλυτερος λυκανθρωπος που εχω δει ειτε σε ταινια ειτε σε σειρα!! Εκτος αυτου ''Ο Αιχμαλωτος του Αζκαμπαν''ειναι η αγαπημενη μου ταινια απο την σειρα-αν και για καπιο λογο ειχε τα λιγοτερα εσοδα..

Κλεινοντας,δεν θα μπορουσα να μην μιλησω για την αγαπημενη μου κακια ,την θεαρα μου,την μια και μοναδικη Bellatrix!! Την λατρεψα για την παρανοια της,την πιστη της στον αντρα που αγαπησε και αν και ευθυνεται για τον θανατο του Ντομπι αλλα και του Σειριου,θα ειναι παντα μεσα στην καρδια μου!!

(το μαλλι ερωτας!!) 

Κλειστε λοιπον τα ματια σας για μια στιγμη και ζηστε τα ολα απ την αρχη,κλειστε τα ματια και πατε κοντρα στο τελος...γιατι αν δεν το κανουμε αυτο..τι αλλο μας μενει? 

R.I.P.

ALWAYS